In eerste instantie koopt men kunst omdat men zich ertoe aangesproken voelt,
er een binding mee heeft. Men houdt van “het schone” of zelfs, aan de andere
kant van het kunstspectrum, van “het lelijke”.
Men heeft een fascinatie voor een kunstenaar, of het ideeëngoed dat achter
zijn kunstwerken schuilgaat. Kortom, legio aan emotionele redenen om een
kunstwerk aan te schaffen.
Echter bij vele kunstkopers en dan met name die uit “de welgestelde”
klasse, is er meestal nog een onderliggende reden om te investeren in
kunst.
Zij kopen kunst en hun vorige generaties kochten ook kunst.
Waarom de welgestelde klasse kunst koopt en waarom u dat ook zou moeten doen,
dat vertel ik u dadelijk, maar eerst geef ik u graag een praktisch voorbeeld
uit het dagelijkse leven.
Ga eens na hoeveel producten je vòòr de definitieve introductie van de euro
(vòòr 1 maart 2002) in je winkelkarretje van de supermarkt kon leggen voor
1000 Belgische frank. (ongeveer 25 Euro).
Bedenk nu eens hoeveel je vandaag nog kunt kopen voor die 25 euro en het
zal je niet verbazen dat de aanhoudende waardevermindering van onze
munt een ABSOLUUT FEIT is.
Het is zoals één van de grootste Britse economisten en investeerders, John
Maynard Keynes (1883 – 1946), het reeds goed begreep en zei :
“Door een proces van immer aanhoudende inflatie, kunnen overheden in
het geheim en onopgemerkt een belangrijk deel van de rijkdom van
hun burgers stelen.”
“By a continuing process of inflation, governments can confiscate, secretly
and unobserved, an important part of the wealth of their citizens.”
En DIT proces is precies wat er sinds de invoering van de euro in onze
muntzone gebeurt.
Dit is tevens een proces waarvan ALLE gefortuneerden, zeer goed op de
hoogte zijn.
Zij willen hun rijkdom veilig stellen en ontsnappen aan deze stiekeme
“diefstal” van weelde door hun respectieve overheden.
John Maynard Keynes stelde in zijn uitspraak dat dit proces “onopgemerkt”
plaatsvindt,… maar hier MOET ik gewoon aan toevoegen dat dit niet voor
iedereen zo is !
Want wie in de gaten heeft wat er gebeurt, kan zich zodanig positioneren,
dat de overheid geen grip heeft over persoonlijke weelde en dat men zijn
rijkdom, over de generaties heen, kan bewaren en zelfs kan doen toenemen.
Hoe doet men dat dan ?
Wel, door het gradueel aanschaffen van “tastbare, waardevolle dingen”
(hard assets), en meestal door deze tastbare eigendommen lang in bezit te
houden.
Hiertoe behoren onder andere : vastgoed, bouwgronden,
landbouweigendommen zoals wijngaarden, bedrijven (aandelen), edele
metalen (goud, zilver,… ), klassieke wagens van de topmerken, luxe horloges,
sieraden en…. Jawel : KUNSTWERKEN !
Merk hierbij op dat “de rijken” niet alle eieren in één mand leggen maar
goed diversifiëren om al te grote waardeschommelingen van bepaalde
eigendomsklassen op te vangen.
Hoe sneller het proces van inflatie verloopt, hoe gretiger men is om te
kopen. Zeker in deze ongeziene tijden waarbij alle westerse centrale banken
en ook de Japanse centrale bank hun financieel/economisch stelsel
injecteren met miljoenen uit het niets gecreëerd “geld” met daarbovenop
nog eens ons systeem van fractioneel reserve bankieren waardoor de
geldomvang “in omloop” (base money) enkel maar groter wordt.
Hieronder de groei van het aantal euro’s in omloop tot het jaar 2014.
Hier wil ik nu niet te technisch of te diep op ingaan. Het zou ons te ver van
het onderwerp van deze post leiden.
MAAR !…vandaar dat top kunstwerken, heden, nooit geziene recordprijzen
halen en vandaar dat de Europese (en Amerikaanse) aandelenmarkten hoger
dan nooit tevoren noteren.
En hiermee heb ik u een groot geheim verklapt dat maar een zeer klein
percentage van de bevolking kent en begrijpt !!!
Tim Heylen